Opóźniony rozwój mowy

Rodzice bacznie obserwując rozwój swojego dziecka niejednokrotnie zastanawiają się czy rozwój mowy ich pociechy przebiega zgodnie z normą. Szukają porad i opinii specjalistów. Niestety często napotykają na swojej drodze „mity logopedyczne”, które osłabiają ich czujność. Dla uwagi przytoczę kilka z nich: „chłopcy zaczynają mówić później”, „ma czas do 3/4/5 roku życia”, „jego tata też późno zaczął mówić”, „pójdzie do przedszkola to zacznie mówić” itp.

Dzieci z ORM (opóźnionym rozwojem mowy) mają prawidłowo funkcjonujący słuch fizyczny, chętnie i prawidłowo wykonują polecenia swoich opiekunów. Mówią natomiast mało, gestem i mimiką rekompensują sobie brak mowy czynnej. Pierwsze słowa i zdania pojawiają się ze znacznym opóźnieniem. Prawidłowo i wyraźnie wypowiadają kilka
słów, wyrażeń dźwiękonaśladowczych. Ich mowa zrozumiała jest jedynie dla najbliższego otoczenia, dla osób trzecich bez kontekstu sytuacyjnego jest niezrozumiała.

W swojej praktyce logopedycznej podążam za rozwiązaniem zaproponowanym przez Danutę Emilutę-Rozya (2007), gdzie opóźniony rozwój mowy to określenie stanu a nie samodzielna jednostka logopedyczna. Takie rozpoznanie stawiam w przypadku gdy mały pacjent posługuje się mową w stopniu nieadekwatnym do ogólnie przyjętych
norm rozwojowych. Pogłębione badania specjalistyczne nie wskazują znacznych nieprawidłowości rozwojowych.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ODWIEDŹ NAS:
LIPOWA 20/4 20-024 LUBLIN I PIĘTRO

Copyright 2019 ® All rights reserved.