Dlaczego dziecko się jąka

Jąkanie od dawna rozbudza chęć poznania przyczyny wywołującej niepłynność mówienia. Zaburzenie to zasadniczo komplikuje zdolność komunikacyjną i społeczne funkcjonowanie.

Wprawdzie jest obecne od starożytności lecz do tej pory nie ustalono czy jest to:

objaw bądź zespół objawów,
choroba czy jej sympxom,
nerwica czy jej objaw,
zaburzenie komunikacji słownej czy wyuczone zachowanie werbalne.

Jąkanie postrzegane jest jako niepłynność mowy. Osoba która się jąka identyfikowana jest z postacią niepłynnie mówiącą. Jąkanie w jednych sytuacjach występuje a w innych znika, nasila się lub mija. To zmienne zaburzenie cały czas zaskakuje zwykłych ludzi oraz zwraca swoją uwagę naukowców i terapeutów.

Pierwsze nieprawidłowości zaobserwujemy już w okresie poniemowlęcym i przedszkolnym. Dziecko zaczyna mówić pierwsze słowa, zdania, tworzy dłuższe wypowiedzi a my możemy usłyszeć, że się jąka. W tym samym czasie dziecko aktywnie się rozwija, poznaje świat a niepłynność mówienia staje się elementem kształtującym jego charakter.
Jak podaje Z. Tarkowski, około 90% przypadków rozpatrywanego zaburzenia mowy występuje i rozwija się w wieku przedszkolnym bądź w okresie dojrzewania. Mowa dziecka nie rozwija się z dnia na dzień. Tak samo jest z chodzeniem czy bieganiem. Są to procesy naturalne, które uważamy za oczywiste, a które wymagają skoordynowania ruchów
z pracą mózgu i całego organizmu. Wypowiadając się na określony temat, musimy wiedzieć co chcemy powiedzieć, dobrać odpowiednie słowa oraz skoordynować oddech by uruchomić fałdy głosowe i „wydobyć” głos. Dopiero zsynchronizowanie wszystkich elementów daje nam płynną mowę. To trudny i złożony proces. Na szczęście większa część dzieci uczy się tego w sposób naturalny, tak jak jedzenia czy chodzenia. Pomiędzy 2. a 5. rokiem życia obserwuje się u niektórych dzieci różne zawahania oraz przerwy w ich mówieniu 1 .

Zwykle zaczyna się niewinnie – swobodne powtarzanie głosek, sylab czy słów. W dalszej kolejności obserwuje się napięcie mięśni w czasie tych powtórzeń. Dziecko zdaje sobie sprawę, że coś jest nie w porządku. Zaczyna aktywnie odnosić się do tych trudności i w różny sposób radzić sobie z niepowodzeniami w swobodnym mówieniu.

Dlaczego dziecko się jąka? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Według różnych autorów nie istnieje jedna przyczyna. W trakcie badania tego zaburzenia można skupić się na pojedynczych ewentualnych czynnikach etiologicznych lub analizować sposób jego powstawania i przebieg – kryterium genezy. 2 Jąkanie to wynik oddziaływania wielu czynników.

W zależności od przypadku, mogą być one bardzo różne. Najczęstsze z nich to:

jąkający się członkowie rodziny – znany jest czynnik występowania jąkania w rodzinie. Może być ono dziedziczne, ale ważne są również reakcje członków rodziny na niepłynność w mowie dziecka,
opóźnienie rozwoju mowy – Ren`ee Byrne mówi o dzieciach jąkających się, u których zwykle obserwujemy opóźniony rozwój mowy bądź trudności z nabywaniem trudniejszych głosek. Dzieci te „gorzej” opanowują nowe pojęcia i wypowiadają swoje myśli,
występowanie stresujących sytuacji – może to być tylko jedna sytuacja a może to być dłuższy,
niekorzystny stan emocjonalny w jakim dziecko się znajduje.

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin

ODWIEDŹ NAS:
LIPOWA 20/4 20-024 LUBLIN I PIĘTRO

Copyright 2019 ® All rights reserved.